4.03.2011

Oeps-momentje

Afgelopen zaterdag (ja gisteren dus :p) weer even heerlijk geblunderd. Op dat moment kon ik wel door de grond zakken, maar ik heb er achteraf heel erg hard om gelachen. Ik zal even vertellen wat er gebeurde..

Ik stond op het station want ik ging iemand ophalen vanaf het station. Ik was heerlijk op tijd (zeldzaam iets voor mij) dus ik stond daar in het heerlijke weer even te wachten in mijn zonnehempje - want ik moest natuurlijk wel optimistisch blijven om 7 uur 's avonds! De trein kwam aan en de hoeveelheid mensen die erin zat - want dat waren er wel wat - stroomden naar buiten. Ik zag diegene waarop ik stond te wachten dus ik zwaaide enthousiast. Hij had een nieuwe jas zag ik - leuk! Maar toen zwaaide hij niet terug en drong het langzaam tot me door. Ik stond naar een totaal vreemde te zwaaien.
Om het moment iets minder (of juist meer) awkward te maken focuste ik mijn blik naar een punt achter hem en deed alsof ik naar iemand anders zwaaide - want ik zag diegene waarop ik wachtte toch nog niet. Ik stopte zo snel mogelijk met zwaaien en deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

En verder was mijn zaterdag echt top, het weer was geweldig en en en ja. Dan begint de schoolweek weer, kijk je in je agenda en denk je dingen zoals: 'Oh ik moet deze week nog 3 verslagen inleveren, 2 toetsen maken en een presentatie houden.' (Waargebeurd!)

Tumblr_lhstq5za4x1qgg427_large
zomer Zomer ZOMER!

Hebben jullie ook wel eens dat iemand langsloopt en dat je denkt: 'Hee dat is (naam)!'. En dan al bijna wil gaan groeten/zwaaien en dat je er dan net op tijd (of net niet) erachter komt dat het een wildvreemde is?

17 opmerkingen:

  1. Hahaha ik snap precies wat je bedoelt! Ik wou een keer toen ik wat kleiner was iets hebben. Dus ik liep naar mijn moeder en begon te vertellen dat ik het supergraag wou hebben en of het alsjeblieft mocht. Toen ik geen antwoord keek en vragend opkeek kwam ik dus tot de - schokkende - conclusie dat het een wildvreemde, stokoude en (omdat ik in een ander land was) vast een mij-niet-verstaande vrouw was. Haha, ik ben zo snel mogelijk weggerend. :P
    Maar leuke gebeurtenis haha! Ik vind het altijd heel leuk om je stukjes te lezen en je hebt een fijn lettertype!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, ik ken dat ook wel ja, ik had dat vrijdag nog. Dacht ik ook iemand gezien te hebben op school die precies leek op dat meisje uit mijn klas met sommige vakken... zwaaide ze dus niet terug. Maar mijn hand deed gelukkig net geen gezwaai-achtig iets... maar leek net alsof ik een vliegje dood wilde meppen, maar ze zag het gelukkig toch niet, haha. xD Mooie foto trouwens!
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Iets te vaak misschien (A)(A)
    Gelukkig is mijn agenda deze week niet zo vol. XD

    BeantwoordenVerwijderen
  4. haha ik heb wel eens een meisje gedag gezegd en toen reageerde ze heel erg bitchy en zei dat ze me niet kende en toen bleek later dat ze een tweelingzus had die ik kende haha oepsie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik dacht ooit dat m'n vriend aan het sttion stond. En ik wilde hem doen schrikken door hem van achteren te bespringen (zo op z'n rug weetjewel? xD) en uiteindelijk bleek het een totaal vreemde te zijn... En kon ik enkel nog 'hallo' zeggen en snel weglopen XD

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ontdek het altijd nét op tijd, maar 'k weet niet of dat beter is want dan hangt mijn hand zo doelloos in de lucht. :3
    Die foto is echtechtecht mooi.
    Succes met school. (:

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahah ja, ik had een keer in een disco dat ik iemand om de nek vloog , en dat was ook iemand die ik helemaal niet kenden ! hahaha
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hahaha, dat is mij ook wel eens overkomen ja. Heel herkenbaar.
    Liefs, xx

    BeantwoordenVerwijderen
  9. haha dat overkomt mij iets te vaak, ik heb dat zo vaak! Maargoed, gelukkig kan ik er ook wel om lachen achteraf, net zoals jou! (: Ik krijg trouwens echt zomerkriebels van die foto! Laat maar komen dat bikini weer :D! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  10. haha, herkenbaar (:
    alleen merkt ik het meestal pas na eerst heel hard geroepen en gezwaaid te hebben.
    en dan is het al te laat....
    xoxo

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Behoorlijk genant ja, ik zou precies hetzelfde hebben gereageerd haha!:P

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Haha heel herkenbaar.

    Alleen heb ik vaak de pech dat ik het pas heel erg laat ontdek dat ik naar de verkeerde zwaai..

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mensen zwaaien zo vaak naar me terwijl ik ze geen eens ken. Ik schijn nogal op mijn broer te lijken dus word vaak voor de verkeerde aangezien. Altijd hilarisch om de gezichten te zien als ze er achter komen dat ik toch niet degene ben die ze voor zich hadden. Achgoed,

    En dat met je agenda, ik had vorige week hetzelfde probleem. Alleen dan 7 verslagen;o. Maargoed, ik leef (: ach het komt allemaal wel goed (:

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Haha, echt grappig. ;)
    Heb ik (gelukkig) bijna nooit.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. MAG IK MEE IN JE KOFFER NAAR VENETIE? :3

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Haha ja, ik denk dat iedereen zoiets al wel eens heeft meegemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen