1.17.2011

Onverwacht

Tumblr_lexyw7sw5y1qcjuy6o1_500_large

Soms ontdek je dingen waarvan je niet zeker weet of je ze wel mag ontdekken, zoals ik vanmiddag. Ik zat iets te zoeken en kwam zo op de kamer van mijn vader, waar ik ook wat laatjes opentrok. Ik kwam een soort van dossier tegen in een van mijn vaders laatjes. En voor ik het wist had ik de eerste regels gelezen.. Het ging over mijn broer. Het was een brief voor een psycholoog/ofzo, met daarin de vraag of mijn broer PDN-NOS had, of ze dat konden vaststellen.

Opzich niet zo raar, ik weet dat mijn broer altijd wel snel boos werd en dat ie 'iets' had, maar dat het niet erg was. Maargoed, ik bladerde verder en kwam bij een soort van beschouwing die de psycholoog van het intakegesprek had gemaakt. Ik stuitte op het feit dat mijn vader/moeder dachten dat mijn broer zelfmoordneigingen had. En er werd onder andere geconcludeerd dat hij een angststoornis heeft/(had).

Best raar als je dat op je vrije middag tegenkomt en er eigenlijk geen weet van had. Was ik te jong? Hebben mijn ouders het niet vertelt? Of ben ik het gewoon vergeten? Ik heb geen idee en heb ook geen zin in om het omhoog te halen door erover te praten met mijn pa/ma. Emotionele gesprekken zijn niet echt mijn sterkste ding..

Anyway, how was your day?

13 opmerkingen:

  1. Wat er ook is gebeurd, sterkte ermee. <3 Iets zegt me dat het niet zo'n vrolijke gebeurtenis was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Owwh, dat is best heftig. Misschien wilden je ouders het liever niet aan je vertellen. Sterkte meid.
    Liefs, xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik hou ook niet echt van emotionele gesprekken, ik huil gelijk, en dan bedoel ik ook GELIJK (ik weet niet of jij huilt, haha).. iig sterkte ermee :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kut om dat te ontdekken zeg!
    Ook raar dat je er niets van weet, maar misschien was je er inderdaad te jong voor ofzo..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Maar, even over de schoenen.. ;)
    In het begin had ik ook last van de leeftijd, maar toen heb ik de leeftijd van mn moeder ingevuld, met wel mijn eigen naam.
    Later had ik wat gedoe met de H&M en belde ik de klantenservice. Ze vroegen wanneer ik geboren was en (per ongeluk) zei ik mijn eigen geboortejaar, en toen hebben zij mn naam ook veranderd. ;)

    Normaal heb ik maat 40/41. Van deze schoenen heb ik maat 41, dus ze vallen redelijk normaal. Iets kleiner misschien.
    Normaal heb ik ook 9/10 cm. Ze lopen wel stabiel, doordat het een laarsje is en geen open schoen zegmaar. Daardoor lukt het mij wel om erop te lopen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Das best vervelend (lijkt me) gave blog ik volg je! terug? mylifeasteri.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Who, dat is best wel heftig. Ik weet wat het is, iemand met zelfmoordneigingen. In ieder geval, sterkte ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. best wel heftig,
    ik ben er zo ooit is achtergekomen dat m'n oom een drugsdealer was. Das natuurlijk niet helemaal hetzelfde, maar ik denk dat je het wel een beetje kan vergelijken.
    Sterkte ermee

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Echt vreselijk om mee te maken, om het zo te ontdekken, maar ook dat je broer dat heeft! Als je ermee zit ofzo, is het misschien wel fijn om het er toch met je ouders over te hebben? En anders met je beste vriendin? Als je dat wilt, tenminste.

    Mijn dag was wel leuk, beetje moe en hoofdpijn, en veel veel veel dingen gedaan voor de proefwerkweek. Haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jammer om het zo te ontdekken... Misschien hadden je ouders het eerlijk moeten vertellen maar dat ze het op de een of andere manier jou niet aan wilden doen omdat ze misschien weten dat je niet van emotionele gesprekken houd...

    Mijn vriendje heeft ook PDD-NOS. Je merkt echt aan hem dat hij dat heeft. Hij wordt snel boos als het hem niet lukt, dit is meer bij zijn sport badminton. Ik zie hem dan zijn gezicht veranderen in een soort van orkaan (als voorbeeld). Zodra hij muziek hoort als we zitten te eten wordt hij een beetje vervelend, dan gaat ie tikken met zijn vingers en fluiten. Ook als mijn hond onder tafel loopt wilt hij haar het liefst veel aandacht geven tijdens het eten door wat wij niet zo prettig vinden. Het valt allemaal natuurlijk wel mee, de kenmerken die ik zie of merk bij hem. Mijn vriendje heeft het ook een maand ongeveer volgehouden om het niet te vertellen. Hij dacht dat ik dat raar zou vinden en het met hem uit zou maken omdat hij PDD-NOS heeft. Ik heb zelf ook iets en ik weet hoe het is om daar op afgewezen te worden, alleen omdat deze mensen anders zijn...

    Goed dat je het toch op je blog hebt geplaatst, het is altijd goed om er over te praten. Misschien kan je het binnenkort langzaam over beginnen bij je ouders... dat je achter iets bent gekomen en zo op het gesprek komen. Praten helpt. Dat heeft mijn vriendje toen ook duidelijk gemerkt dat ik het echt niet erg vond dat hij dat had. Natuurlijk is jouw broer daar heel anders, met zijn PDD-NOS. Je hebt het namelijk in verschillende vormen, wel onder de naam PDD-NOS. Veel sterkte, meis.

    xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ohmygod wat erg, voor je broer. En dat jij het zo ontdenkt hebt..

    BeantwoordenVerwijderen
  12. wow heftig! hoe is het nu dan met je broer? sterkte! x

    BeantwoordenVerwijderen