This is life!

Donderdagen haat ik aan de ene kant. Aan de andere kant: Ja, ze zijn leuk. Waarom ik ze niet zo heel leuk vind is om het volgende. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon bij mijn vader in een redelijk grote stad. Dichtbij mijn school, de winkels, vrienden (niet in volgorde van belangrijkheid, haha) en alle leuke dingen. Mijn moeder woont in een dorp dichtbij. Onze band is niet echt goed. Ik woon nog maar net bij mijn vader, vanaf het begin van het schooljaar, daarvoor woonde ik bij mijn moeder. Mijn moeder was daar verdrietig over, en ze zei dat ik niet zoveel aan mezelf moest denken (als argument dat ik bij haar moest wonen). Het versterkte eerder mijn keuze dat het me deed twijfelen. Ik voelde me daar, kort samengevat, vreselijk.
Om het weekend ging ik naar mijn vader en dat was altijd leuk, ik deed daar ook dingen uit mezelf (opruimen, die hele zooi), kortom, ik was daar gewoon gelukkiger.

Dus, ik verklaarde eerst bij mijn vader en toen bij mijn moeder dat ik wilde verhuizen. Ik kom nog iedere donderdag en om het weekend hier omdat ik donderdag gitaarles hier heb en in het weekend, dat is gewoon de regeling. Gitaarles wil ik eigenlijk afzeggen, maar aan de andere kant, het is altijd zo gezellig! Ik doe het samen met mijn vriendin en ze zit niet meer bij mij op school (deja vu? ja: klik).

Maar mijn moeder dus. Ik zeg dat ik graag wil logeren in het weekend dat ik bij haar ben (en mijn stiefvader) maar zij vind dat eigenlijk niet goed. Ik had het al gepland, omdat het eigenlijk het weekend daarvoor zou gaan logeren met mijn vriendin (niet de gitaar vriendin, om het verwarrend te houden) maar op het laatste moment bleek dat ik niet kon. Dus afgezegd en dit weekend afgesproken. Eigenlijk mochten zulke dingen altijd al, logeren en dat soort dingen. Maar nu kwam mijn moeder met het feit dat ik al zo weinig bij haar was en dat ze het liever niet wilde. Punt is, dat ze dat bijna elk weekend heeft. Ik heb een vrolijk sociaal leven en ben niet direct van plan om de helft van mijn weekends verplicht vrij te houden.

Dus, ja, aan de ene kant haat ik ze. Ik moet naar mijn moeders huis fietsen (een uur lang, ugh) en daar zijn. In het huis voel ik me ook helemaal niet thuis. Ik voel me meer thuis bij mijn nichtje dan daar.
Maar aan de andere kant, ik en mijn vriendin hebben altijd zo ontzettend veel lol! En gitaar leren spelen, haha, ook leuk natuurlijk.

Dus dat was mijn verhaal over donderdagen en ik moest het even kwijt. Voor de mensen die dit niet willen lezen maar wel willen reageren, plaats ik hier een plaatje onder. (Oke, grapje. Ik plak er altijd een plaatje bij). Oke, dat sloeg nergens op :p

Donderdagen.. wat doen ze met jou? (Ik hou van lange, meeslepende, saaie, spannende, rare verhalen, dus ja, brand los.)



P.s. Heb dit niet herlezen, te weinig tijd, dus sorry voor fouten, raar lopende zinnen, etc.