Ik ben gelukkig. Ik besef het, en ik weet dat het niet altijd zo is geweest. Soms voelt het alsof ik net begonnen ben met leven. Wat gebeurde daarvoor dan? Ik weet het gewoon niet meer. Ik was op het randje van depressief, voor de buitenwereld vrolijk. Mijn ouders hadden altijd ruzie, gingen scheiden. Ik woonde bij mijn moeder en binnen een paar maanden had ze al een vriend die geregeld langs kwam. Ze deden klef, zaten bij elkaar op schoot e.d. waar ik bij zat, hoewel ik ze vroeg zich wat in te houden als ik erbij was.
Dat was een van de redenen dat ik bij mijn vader ben gaan wonen. En toen werd ik steeds positiever, optimistischer. Soms is het bijna té. Ik kom dan met een brede lach het toetslokaal naar buiten lopen en laat me dan uit over hoe goed te toets ging. Krijg ik het cijfer terug, blijkt het een 3.5 te zijn. Maar mij maakt het niet uit.
Eerlijk gezegd, ik moet er wel een beetje aan wennen. Maar het bevalt me prima.
Hoe zitten jullie in je vel? Over het algemeen, eerlijk?
Oh. Ja. Dat gevoel ken ik. Dan ben je opeens diep van binnen, zielsgelukkig.
BeantwoordenVerwijderenAah.
Dat gevoel ken ik. Dat heb ik ook wel es gehad.. Ik was op het puntje van depressief zijn maar dan gebeurd er iets, waardoor je gelukkig bent. gewoon gelukkig. En het voelt goed.
BeantwoordenVerwijderenOver het algemeen ben ik best wel gelukkig ^^
BeantwoordenVerwijderenIk heb soms ook van die momenten dat ik even echt zielsgelukkig ben, en eigenlijk helemaal niet weet waarom :D
echt zo fijn ^^
Ik ben ook best wel gelukkig en ik doe zoveel mogelijk leuk dingen en zo.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat het nu beter met je gaat! <3
Ik denk dat ik minn depressieve periode zonet gehad heb. Over het algemeen ben ik best wel tevreden nu. :)
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat jij ook gelukkig bent. (:
Eerlijk? Dan zit ik nog in de put maar voel dat ik omhoog aan het klimmen ben. Ik ben er bijna uit, maar soms val ik er weer in
BeantwoordenVerwijderenWauw, wat klinkt dit psychologisch
ik zit nu in zo een periode dat ik weg wil, dat is de afgelopen maanden zo geweest
BeantwoordenVerwijderenik haat de stad waar ik in woon, de school waar ik naartoe ga en zelfs mn danslessen (ik wil stoppen met ballet o-o) vind ik niet leuk meer. het is niet dat ik dood wil ofzo, ver van dat, er zijn nog duizenden dingen die ik wil doen/proberen. maar ik zou het fijn vinden als ik uit m'n dagelijkse sleur wordt gered x-x
ik heb het gevoel dat het enige wat ik doe huiswerk maken is. en leuke dingen doen met vrienden is ook bijna onmogelijk omdat zij hele andere interesses hebben dan ik.
mn broer gaat na dit schooljaar studeren, en dan is het nog ik+moeder+vader hier thuis. dat worden heel veel ruzies met mn vader. ik weet niet of ik dit in een reactie hoor te zetten, maar volgens mij weet toch niemand wie ik ben. en dan nog; alsof het allemaal zoveel uit zou maken
wow dat klonk heel depressief
ik denk niet dat ik depressief ben. misschien moet ik gewoon stoppen met zoveel nadenken over het leven.
Mijn ouders zijn vorig jaar gescheiden, maar ik ben daar eigenlijk wel gelukkiger door geworden, nu is er geen ruzie meer in huis. =D
BeantwoordenVerwijderen&& nu? ik heb net komt een vrouw bij de dokter gekeken dus ik zit in zo'n vage-zielige-film-bui. xD
Een vriendin van mij is wel een soort van depressief (geweest?) echt niet leuk =(
Ik kende het gevoel, maar nu ben ik het terug aan het zoeken.
BeantwoordenVerwijderenDat is heel goed nieuws. Ik ben ook gelukkig hoor meid. Fijn dat alles weer wat beter gaat. 2 mooie pics trouwens.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, xx
fijn dat je zo gelukkig bent! (: je schrijft echt verslavend, weet je dat? heel goed! :D
BeantwoordenVerwijderenhaha, dankjewel! altijd leuk als iemand zo enthousiast is! :D
Leuk om te horen dat je je nu wel gelukkig voelt. Ik heb zo'n periode ook gehad (wel 2 maanden depressief geweest). Toen het uitging met J. was ik er zo kapot van met hoe hij me behandeld had. Ik was zo boos toen ik er achterkwam dat hij 4,5 jaar gelogen had tegen mij. Had weinig vriendinnen toen ik in mijn nieuwe klas kwam. Raakte een hoop goede vriendinnen kwijt. Kreeg opeens verkeerde vriendjes, maar sinds ik mezelf voorgenomen had om niet te gaan zoeken, maar het op me af te laten komen heb ik nu wel de HIJ gevonden die het voor me is, het liefst voor altijd. Sinds die ene dag dat hij me vroeg is mijn leven weer een beetje recht gezet en uiteindelijk toch op het goede pad terecht gekomen zonder problemen. Op school haal ik goede cijfers (voor het eerst in tijden) en gaat Engels nu een stuk beter. :)
BeantwoordenVerwijderenAh... ik ken dat gevoel ook. Heerlijk is dat als je je eindelijk eens een keer echt gelukkig voelt. :)
xxxx
PS: Hoe was Amsterdam?
ja. ik ben ook gelukkig. :)
BeantwoordenVerwijderenHe, wat dapper van je dat je inziet dat jeniet gelukkig bent en zelf een keuze maakt die je gelukkig kan maken, echt knap! Ik durf nu (na een lange tijd) van mezelf te zeggen dat ik redelijk gelukkig ben. Ik hoop dat alles goed gaat met je nu, en dat je niet terugvalt in een sombere periode (:
BeantwoordenVerwijderenLoveyourblog, xx
http://www.lemonxmelon.blogspot.com
Ik ben gelukkig, ik heb de afgelopen jaren bijna geen tegenslagen gehad en ik heb eigenlijk alles wat ik wil :D!
BeantwoordenVerwijderen