Drie niesbuien en een half jaar later.

Ik heb, soort van, besloten bloggen weer tijdelijk op te pakken. Een dappere beslissing, gezien mijn blog in staat van ontbinding verkeerd, haha! Ik zal jullie even bijpraten over mijn leven van het afgelopen half jaar. Maar eerst de reden waarom ik weer even terug ben: ik las een paar van mijn oude posts terug, en ik vond ze leuk en vroeg me af waarom ik niet meer blogde*. Ik wist het antwoord niet, dus hier ben ik dan!

In het afgelopen jaar is mijn broer getrouwd, ben ik rode lipstick gaan dragen (voor speciale gelegenheden) en rokjes.

Vandaag ging ik naar school om een proefexamen te maken. (Ik doe dit jaar examen). Bij de proefexamens op onze school wordt het allemaal zo echt mogelijk nagebootst. Dat betekend: in alfabetische volgorde zitten te koukleumen in een gymzaal met in elke windrichting een klok. Dat, en de jongen met teveel gel in zijn haar die voor me zat (daarover later meer), werkte me nogal op mijn zenuwen. Ik zal maar niet beginnen over de jongen die schuin voor me zat, heel leuk is, lief en knap. Tot zover ik kan oordelen na ons gesprek en speekseluitwisseling op examenfeest.

Maar over die jongen met teveel gel in zijn haar. Hij heeft alleen boven zijn hoofd veel gel, aan de zijkanten is het (duidelijk met een kam) naar beneden gekamd vanaf de kruin van zijn hoofd. Serieus, ik heb drie uur achter hem gezeten en dat waren er drie teveel. Ik mag hem sowieso al niet, omdat hij altijd alles beter weet. Ik weet nog, toen ik bij hem in de klas zat met gym, dat hij altijd stom tegen me deed als ik het badmintonballetje weer eens miste met mijn racket. Helemaal boos enzo. Doet hij het zelf even vaak.
Waarom ik hem zo uitgebreid ter sprake breng? Een vriendin van me was echt al meer dan een jaar verliefd op hem. Maar ze wist het steeds niet zeker, twijfel, toch wel... toch niet... of misschien wel? Vorig jaar hielden ze elkaars hand vast op bevrijdingsfestival. Maar daarna deed hij weer vreemd. En toen weer aardig. En toen weer stalkerig. Nu heb ik dus nog maar 1% van al haar twijfels die ze gehad heeft, gehad.

Afgelopen bevrijdingsfestival hebben ze met elkaar gezoend, en hoewel ik in een normale situatie medelijden zou hebben met iedereen die hem zou moeten zoenen, ben ik in dit geval blij. Ik hoop dat er een eind komt aan de twijfels! (Ik doe nu trouwens altijd heel aardig tegen hem, omdat die vriendin hem leuk vind, maar anders....)

En hoe gaat het met jullie? Een verslag van drie kantjes a.u.b.

Source: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=336852259715600&set=a.3367935197214

(* Is het blogde? Of blogte? Blogger weet het ook niet, vreemd.