Mijn (niet zo) geheimzinnige toekomst

Iedereen heeft dromen. Onrealistische dromen - als in, ik wil een vila met zwembad, een knappe jongen die uit de lucht komt vallen, (OH onderbreking, ik zie een mug zitten en ik ga 'm nu doodslaan. Sorry voor de onderbreking, maar hij was wel raak, haha!) een lief klein schattig huisje, zo'n oud VW busje (met rijbewijs a.u.b.) en meer. En wat meer realistische dromen, zoals je middelbare school met succes afronden (check) of leuke kleren (check).

Maar oke. Ik droomde al lang van reizen, in je eentje of met meerdere, in een onbekend warm land. Lekker primitief: met niets meer dan een paar kleren en eventueel een tent. Een beetje rondtrekken, gekke dingen doen en genieten van het feit dat je alle tijd van de wereld hebt. Afgelopen jaar deed ik VWO6 en dus moest ik ook een vervolg-opleiding-iets gaan kiezen. Hartstikke moeilijk natuurlijk, want hoe weet je nou of iets wat je nu kiest - je een paar maanden (jaren) later nog steeds leuk vind? Mijn zus was in dat jaar ervoor naar Azië en Australië geweest voor een tussenjaar: werken en reizen.

Het sprak me ontzettend aan, maar ik had ook wel zoiets van, ja, hoe pak je zoiets aan? Ik bedoel, je staat daar maar mooi in je eentje in een onbekend land, niet wetend waar je de komende maanden door gaat brengen, enzo. Ik vond het ook wel weer een onzekere bedoening.

Goed, ondertussen vond de decaan van VWO6 dat we toch al bezig moesten gaan met het kiezen van een studie (beter gezegd: met het inschrijven) en uit onze gesprekjes kwam steeds iets anders. De ene keer was het archeologie, daarna de geschiedenis van het midden-oosten (is dat trouwens wel een studie?), daarna geschiedenis in het algemeen, een paar maanden later sociologie. Communicatiewetenschappen sprak me destijds ook wel aan. Ik ben nogal breed geïnteresseerd, blijkbaar.

Ik begon weer na te denken over een tussenjaar. Bijvoorbeeld als au-pair. Maarja, zo goed ben ik nou ook alweer niet met kinderen. Toen dacht ik aan vrijwilligerswerk (in het buitenland). Dat blijkt vaak heel duur (betalen voor vrijwilligerswerk... Mis ik iets?).

(Wat ben ik tegenwoordig langdradig trouwens)

Oke, nu skip ik even een paar maanden van twijfels en ontkenning (gewoon niet aan een vervolg-opleiding-iets denken en hopen dat het vanzelf goed komt). Ik maakte examens, werd gebeld, en ik was geslaagd (in het echt ging het iets minder snel). Ik boekte een ticket naar Australië, vroeg een visum aan, regelde een reisverzekering.

En mijn twijfels dan? Ik heb zoiets van, als ik het nu niet doe - dan doe ik het waarschijnlijk nooit. Dan krijg ik er spijt van. Waarschijnlijk wordt het de beste ervaring van mijn leven. Maar op het moment vind ik het doodeng. Komende donderdag stap ik in het vliegtuig naar Australië, naar Brisbane. Jemig, waar bégin ik aan? Oke ja, ik heb er opzich wel vertrouwen in, dat het allemaal goed komt, maar echt. Waddavak. Voor de eerste drie nachten heb ik een hostel geboekt, en daarna is het gewoon een zwart gat.

Maar ik mag niet klagen. Ik bedoel, over een week zit ik in Australië. Het kan nooit legaal zijn om daarover te klagen. Echt niet.

source: http://sun-believable.tumblr.com/post/22756028415 

P.s. Ik zoek nog een goedkope MP3 speler. Iets waar geluid uit komt. Ik heb al bij de Aldi gekeken maar daar hadden ze maar een, en die was 40 euro. Iemand nog tips, een niet-online winkel?